ترجیح حقوق متهم بر میانجی در دیوان بین المللی کیفری

متعادل نگه‌داشتن حقوق متهم و میانجی در دیوان کیفری بین‌ المللی، یکی از چالش‌ های جدی پرونده‌ ی توماس لوبانگو دیالو است. شعبه‌ ی بدوی حقوق متهم را بر حقوق میانجی ترجیح می‌ دهد و حتی با توقف دادرسی به زعم خود بهای سنگین آن را پرداخت می‌ کند تا اینکه دادستان نیز رعایت حقوق متهم را بر دیگر تکالیف خود الویت دهد. لیکن دادستان این رویه را برای امنیت میانجی و احتمال قطع همکاری وی در پرونده‌ های آتی دیوان کیفری بین‌ المللی مخاطره‌ آمیز و برای رعایت الزامات محاکمه ‌ی عادلانه‌ ی متهم بی‌ تاثیر می‌داند. شعبه‌ ی تجدیدنظر نیز بدون ارزیابی الویت حقوق متهم یا میانجی بر دیگری، صرفاً تندوری شعبه‌ ی بدوی در توقف دادرسی و نافرمانی دادستان از دستورات شعبه ‌ی بدوی را به باد انتقاد می‌گیرد و حکم به ادامه‌ ی دادرسی می‌ دهد. از این‌ رو، شعبه‌ ی تجدیدنظر با سکوت خود هیچ چشم ‌اندازی را در الویت ‌دادن به حقوق متهم بر حقوق میانجی یا حفظ تعادل آن در سایر محاکمات دیوان کیفری بین ‌المللی ارائه نمی‌ کند.